انجمن حسابداران خبره ايران
انجمن حسابداران خبره ایران
عضـو پیوسـته فدراسـیون بین‌المللی حسابداران (آیفک)
نخسـتین و بزرگ‌ترین انجمن حرفـه‌ای حسابداران ایران
از سـال ۱۳۵۱ بــا بیش از ۱۵۰۰۰ عضـو حرفـه‌ای و فعـال
  • خانه
  • درباره انجمن
    • تاریخ انجمن
    • اهداف انجمن
    • چشم انداز و ماموریت
    • اساسنامه
    • رهبری و کارکنان
      • شورای عالی
      • دبیر کل
      • کارکنان
    • بخش های راهبردی
    • کارگروه ها
      • کارگروه پذیرش و آزمون
      • کارگروه آموش حرفه‎ای
      • کارگروه پژوهش
      • کارگروه همایش
      • کارگروه انتشارات
      • کارگروه روابط عمومی و امور بین‎الملل
      • کارگروه قوانین و مقررات و رهنمودها
    • کمیته انضباطی
    • گزارش های سالانه
    • سازمان آگهی ها
  • اخبار
    • اخبار انجمن
    • اخبار ایران
    • اخبار جهان
    • انتشارات
  • عضویت
    • پرداخت حق عضویت
    • شرایط عضویت عادی
    • شرایط عضویت خبره
    • درخواست عضویت عادی
    • درخواست عضویت خبره
      • درخواست عضویت خبره در شاخه تخصصی «حسابدار مدیریت خبره»
      • درخواست عضویت خبره در شاخه تخصصی «حسابدار مالی خبره»
      • درخواست عضویت خبره در شاخه تخصصی «حسابدار مستقل خبره»
      • درخواست عضویت خبره در شاخه تخصصی «حسابدار مالیاتی مشاغل خبره»
    • فهرست اعضاء
    • فهرست مؤسسات حسابرسی
    • سایر گواهینامه‌های حرفه‌ای
      • گواهینامه خدمات مالیاتی مشاغل
        • آزمون اردیبهشت ۱۳۹۸
      • دیپلم گزارشگری مالی بین‌المللی
      • گواهینامه ارزیاب خبره اوراق بهادار
  • آموزش حرفه ای
    • مرکز آموزش حسابداران خبره
    • موسسه آموزشی و پژوهشی اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران
    • مقالات
  • مجله حسابدار
  • رویدادها
    • مجامع عمومی اعضاء
    • سمینارها
    • روز حسابدار
  • پیوندها
    • نهادهای حرفه‎ای و دانشگاهی
    • نهادهای ناظر و استانداردگذار
    • موسسات خدمات حرفه‎ای
    • نشریات
    • سایر
  • جستجو
  • ارتباط با ما

تاریخچه ارزهای ‌رمزنگاری شده

روش‌های رمزنگاری ابتدایی از دوران باستان وجود داشته است و به نظر می رسد بیشتر تمدن‌های اولیه در ارتباطات خود به نحوی از روش‌های کد گذاری استفاده می کرده اند. جایگزینی نماد، که به نوعی ساده ترین شکل رمزنگاری به حساب می آید، در نوشته‌های به جا مانده از مصریان و ساکنین بین النهرین، دیده ‌می‌شود. در اینگونه از ‌رمزنگاری به جای هر کدام از حروف یک نماد قرار می گرفته است. اولین نمونه از این نوع کد گذاری در آرامگاه مربوط به یکی از اشراف مصری به نام خنوم هتپ دوم که در حدود 3900 سال پیش زندگی می‌کرده، پیدا شده است. هدف از جایگزینی نماد در کتیبه‌های مربوط به خنم هتپ، پنهان کردن اطلاعات نبوده، بلکه افزایش جذابیت کتیبه‌ها از نظر زیبایی زبان شناسی بوده است. اولین نمونه شناخته شده از رمزنگاری که با هدف محافظت از اطلاعات حساس مورد استفاده قرار گرفته، در حدود 3500 سال پیش، در زمانی که یکی از ساکنین بین النهرین از ‌رمزنگاری برای پنهان کردن فرمول‌هایی برای تهیه ظروف سفالی از خاک رس، استفاده می‌کردند، دیده شده است.
در دوره‌های بعد از باستان، ‌رمزنگاری به طور گسترده ای برای محافظت از اطلاعات مهم مورد استفاده قرار گرفته، هدفی که در حال حاضر نیز مورد توجه است.
در طول قرون وسطی، رمزنگاری به شکل فزاینده ای اهمیت پیدا کرد، اما رمز گذاری‌هایی که از طریق جابه جایی حروف انجام می شد، مانند رمز گذاری سزار، به عنوان استانداردی برای ‌رمزنگاری مورد تایید قرار گرفت. در سال 1465، لئون آلبرتی، ‌رمزنگاری چند الفبایی را توسعه داد که به عنوان راه حلی در برابر روش تحلیل فراوانی آل- کندی به حساب می آمد.
علم رمزنگاری در طول قرن‌های متمادی به طور مداوم پیشرفت کرده است. یک پیشرفت عمده که در حوزه ‌رمزنگاری توصیف شده، توسط توماس جفرسون در سال 1790 ارایه شده بود، هر چند شاید هیچگاه ساخته نشد. ابداع او که به عنوان رمزنگاری چرخشی شناخته ‌می‌شود، شامل 36 حلقه از حروفی ‌می‌شود که بر روی یک چرخ در حال حرکت قرار دارند، که این ایده می تواند برای دستیابی به یک رمز گذاری پیچیده مورد استفاده قرار می گیرد. ‌رمزنگاری استفاده شده در جنگ جهانی دوم نیز نمونه ای کامل از رمزنگاری آنالوگ است که با نام ماشین انیگما  شناخته ‌می‌شود.
با پیدایش و افزایش استفاده از کامپیوترها، رمزنگاری به چیزی بسیار پیشرفته تر از آنچه در دوران آنالوگ بود، تبدیل شد. رمزنگاری 128 بیتی، بسیار قوی تر از هر نوع ‌رمزنگاری دوران باستان یا قرون وسطی است که در حال حاضر به عنوان استانداردهای برای ‌رمزنگاری در بسیاری از افزاره‌های حساس سیستم‌های کامپیوتری مورد استفاده قرار می گیرد. از سال 1990، یک شکل کاملا جدیدی از رمزنگاری که رمزنگاری کوانتومی نام گرفته است، توسط دانشمندان علوم کامپیوتری در حال توسعه است تا شاید بتوانند سطح امنیت و حفاظت ارایه شده توسط ‌رمزنگاری مدرن را بار دیگر افزایش دهند. اخیرا روش‌های رمزنگاری برای ایجاد ارزهای دیجیتال یا به تعبیر دیگری ارزهای رمز گذاری شده مورد استفاده قرار گرفته اند.
اولین ارز ‌رمزنگاری شده بیت کوین بود. شاید واژه بیت کوین بیش از هر ارز دیگری در صنعت ارزهای ‌رمزنگاری شده شنیده شده باشد. بیت کوین اولین محصول از اولین بلاک چین توسعه یافته توسط برخی از واحدهای اقتصادی بود که نام ایجاد کننده آن معروف به  ساتوشی ناکاموتو  بود.  ساتوشی ایده بیت کوین را در سال 2008 بیان کرد و آن را به عنوان ورژنی از پول الکترونیکی به طور مشخص همتا  به همتا معرفی کرد.
بیت کوین اولین ارز ‌رمزنگاری شده ایجاد  شده بود، اما تلاش‌های بسیاری در راستای ایجاد ارزهای دیجیتال در سال‌های قبل از ایجاد بیت کوین انجام شده بود، که برخی از آن‌ها نیز به طور رسمی منتشر شده بودند.
ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین از طریق فرایندی به نام استخراج ، ایجاد می‌شوند. البته این استخراج بسیار متفاوت از استخراج ذغال سنگ است، استخراج ارزهای دیجیتال، رایانه‌های بسیار قدرتمند را برای حل مسائل پیچیده در گیر ‌می‌کنند.
بیت کوین تنها ارز ‌رمزنگاری شده تا سال 2011 بود. بعد از بیت کوین، دسته دیگری به نام آلت کوین، ایجاد شد، که برخی از آن‌ها عبارت هستند از: نئو، لایت کوین، کاردانو و غیره. دسته بعدی نیز شامل توکن هستند که شامل مواردی نظیر  بیت دیگریی، سیویک و وی پاور ‌می‌شوند. در حال حاضر 2310 نوع ارز ‌رمزنگاری شده وجود دارد که پیش بینی ‌می‌شود در آینده نیز به این تعداد افزوده شود.

نیاز صنعت بیمه به بکارگیری و پیاده سازی استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی

هم اکنون در اغلب کشور و بازارهای مالی این کشورها استانداردهای IFRS مورد استفاده قرار می‌گیرد. شرکت‌های بیمه که در سازمان بورس حضور دارند برای نزدیک شدن به الگوهای جهانی ملزم به استفاده از این استانداردها هستند.
صنعت بیمه به عنوان یکی از صنایع کشور که قریب به هفتاد یا هشتاد سال عمر دارد، در دسته صنایعی قرار می‌گیرد که سال‌هاست وارد بازار سرمایه شده و در این بخش فعالیت دارد؛ اما مهم‌ترین چالش این صنعت علاوه بر مشکلات مالی و چالش‌های از قبیل آن، بحث صورت‌های مالی و عدم شفافیت است. از آنجایی که بازار سرمایه نسبت به سایر بازارهای کشور از شفافیت نسبی برخوردار است، همیشه این اتهام به شرکت‌های بیمه وارد بوده که این شرکت‌ها با استفاده از روش‌های مختلف صورت‌های مالی غیرشفافی را ارائه می‌دهند.
البته این موضوع فقط مختص کشورمان نیست. بسیاری از کشورهای دنیا به صورت اختصاصی با چالش عدم شفافیت در صنعت بیمه روبه‌رو هستند. از این رو استانداردها و الگوهای مختلفی برای حرکت به سمت شفاف‌سازی صورت‌های مالی ارائه شده است. یکی از مهم‌ترین این استاندارها IFRS است.
استانداردهای گزارشگری مالی بین‌المللی (IFRS)، به مجموعه‌ای از استانداردهای حسابداری گفته می‌شود که توسط هیات استانداردهای حسابداری بین‌المللی (IASB) تدوین شده‌اند. هدف این استانداردها، تهیه صورت‌های مالی شرکت‌های سهامی در قالب یک استاندارد جهانی است.
در اوایل قرن حاضر استاندارد  IFRS4 بابت راهنمایی شرکت های بیمه ای ارائه شدند، در دوره های متوالی رشد کرده و در بخش‌های مختلف تخصصی شده‌اند و در حال حاضر IFRS17 که جدیدترین و به‌روزترین استاندارد تخصصی بیمه در جهان به شمار می‌رود، در سال 2016 تدوین‌شده و از سال 2022 در کشورهای مختلف قابلیت اجرایی دارد. خوشبختانه این استاندارد در کشورمان هم ترجمه شده و در اختیار شرکت‌های بیمه قرار گرفته است.
چندی پیش بر اساس اعلام رسمی بیمه مرکزی، تمامی شرکت‌های بیمه ملزم به استفاده از این استانداردها شده و باید تمامی گزارش‌های مالی خود را بر اساس این استانداردها به سازمان بورس ارائه کنند.
مطابق با مقررات و دستورالعمل‌های موجود بانک‌ها، بیمه‌ها و شرکت‌های بزرگ برخوردار از سرمایه بیش از ۱۰۰۰ میلیارد تومان باید در کنار گزارشگری معمول خود بر اساس استانداردهای مالی به طور مجزا صورت‌های مالی دوره عملکرد سالیانه خود را با استانداردهای بین‌المللی (IFRS) به حسابرسان ارائه دهند.
در دنیا استاندارهای IFRS4 و IFRS17 به صنعت بیمه توجه داشتند اما در استاندارد 17 به‌صورت اختصاصی به صنعت بیمه پرداخته شده است. با توجه به اینکه IFRS4 یک استاندارد گزارشگری مالی بین‌المللی است که توسط هیات استانداردهای حسابداری بین‌الملل (IASB) صادر شده و بیشتر تلاش می‌کرد یک راهنما برای قراردادهای بیمه‌ای باشد؛ اما باگذشت زمان و سرعت جهانی شدن این صنعت، نیاز جدی به توسعه تضمین مالی در صنعت بیمه، توسعه استانداردها در دستور کار قرار گرفت. به طور کلی IFRS-۴ به شرکت‌ها اجازه می‌دهد روش حسابداری قبلی خود را برای قراردادهای بیمه‌ای ادامه دهند اما بایستی مقررات افشا را تقویت کنند.
در استاندارد IFRS17 دیگر عمده فعالیت‌ها بر روی قراردادهای تضمین مالی نیست. این استاندارد تلاش می‌کند تا تمامی ابعاد صنعت بیمه را تحت تاثیر قرار دهد.به همین دلیل هیات استانداردهای حسابداری بین‌المللی (IASB) در سال 2016 برای برطرف کردن مشکلات صورت‌های مالی شرکت‌های بیمه اقدام به ارائه استاندارد جدید کرد.در این اقدام IFRS17 جایگزین نمونه‌های قبلی شده تا حرکت به سمت شفاف‌سازی صنعت پیچیده بیمه در دنیا ممکن شود.
رعایت استاندارهای IFRS علاوه بر اینکه افزایش قابلیت اعتماد و اطمینان برای همه سرمایه‌گذاران و ذی‌نفعان را فراهم می‌کند، باعث ایجاد یک تقارن اطلاعاتی برای تصمیم‌گیری و مبانی مناسب برای تصمیم‌گیری سرمایه‌گذاران است. قطعا برای جذب سرمایه‌گذار خارجی و مشارکت‌های آن‌ها در فعالیت‌های اقتصادی کشورمان و حضور در بازارهای مالی و سرمایه‌گذاری داخلی و خارجی زیرساخت‌های مورد تایید مجامع جهانی نیاز است. این اطلاعات کمک می‌کند تا دغدغه‌های سرمایه‌گذاران کاهش پیدا کند. بدون شک IFRS17 می‌تواند علاوه بر شفافیت، تاثیرات دیگری بر روی صنعت بیمه کشور داشته باشد؛ اما یکی از مهم‌ترین اثرات این استاندارد بر صنعت بیمه تغییر الگوی سودآوری است. تغییرپذیری نتایج مالی و حقوق صاحبان سهام از دیگر تغییراتی که است که در صورت اجرایی شدن IFRS17 در کشور به وجود می‌آید.
از آنجایی که مهم‌ترین دستاورد IFRS17 بالا رفتن سطح شفایت صورت‌های مالی عنوان می‌شود، می‌توان گفت که این استاندارد می‌تواند به تغییر سطح شفافیت در مورد محرک‌های ایجادکننده سود هم تاثیر بگذارد. در این صورت بدون شک سطح حقوق صاحبان سهام هم دست‌خوش تغییرات مثبتی خواهد شد.

انواع ابزارهای مالی

بزارهای مالی را می‌توان به دو دسته اصلی به شرح زیر از یکدیگر متمایز کرد:


۱ . ابزارهای پایه (Basic Instruments)
ابزارهای پایه را می‌توان به شرح اقلام زیر دانست. این ابزارها اغلب دارای ارزش و قیمت مشخص شده می‌باشند:


۱ . ۱ . اوراق بهادار: شامل انواع سهام عادی، سهام ممتاز، اوراق مشارکت، اوراق قرضه، و اوراق خزانه دولتی.
۱ . ۲ . کالا: شامل کالاهایی که مقدار و کیفیت آنها استاندارد شده است، مانند نفت یا تولیدات صنعتی همچون شمش فولاد، شمشال سرب یا شمشه مس یا کالاهای کشاورزی مانند گندم، ذرت، سویا یا فلزات گرانبها: مانند طلا، نقره، پلاتین، و تیتانیوم.
۱ . ۳. انواع ارزها: مانند دلار آمریکا، یورو اتحادیه اروپایی، ین ژاپن، و یوان چین.



۲ . ابزارهای مشتقه (Derivatives)
ابزارهایی هستند که ارزش آنها بر اساس ارزش یک دارایی پایه تعیین می‌گردد و در واقع از آن دارایی‌ها مشتق می‌شوند. انواع ابزارهای مشتقه را می‌توان به شرح زیر برشمرد:


۲ . ۱ . پیمان‌های آتی (Forwards)
قراردادهایی که طی آن طرفین توافق می‌کنند در تاریخ مشخصی در آینده، مقدار معینی از دارایی موضوع قرارداد را به قیمت توافق شده با یکدیگر معامله نمایند. در این قراردادها کمیت، کیفیت، خصوصیات ابزار پایه و تاریخ و محل دقیق تحویل آنها بر اساس ضوابط بورس استاندارد نشده است و با توجه به این که عموما طرفین قرارداد در زمان عقد آن مبلغی را به عنوان سپرده پرداخت نمی‌کنند خطر عدم ایفای تعهد ( نکول ) توسط یکی از طرفین را دارد.
۲ . ۲ . قراردادهای آتی (Futures)
قراردادهای آتی را می‌توان مشابه پیمان‌های آتی تلقی نمود، با این تفاوت که قرارداد های آتی استاندارد هستند و کمیت، کیفیت، و کلیه خصوصیات ابزار پایه و تاریخ و محل دقیق تحویل آنها بر اساس ضوابط بورس استاندارد شده است. به دلیل استاندارد بودن این ابزارها میتوان انواع مختلف آنها را با یکدیگر معاوضه و معامله کرد.
۲ . ۳ .اختیار معامله (Option)
قراردادی است که یک طرف معامله اختیار دارد (نه الزام و تعهد) که مقدار معینی از دارایی موضوع قرارداد را با قیمت معین و در زمان مشخص بخرد یا بفروشد. در این قراردادها در هنگام عقد قرارداد مبلغی به عنوان سپرده پرداخت می‌شود که در صورت انصراف طرف معامله از انجام آن، این مبلغ از دست خواهد رفت. اختیار معامله را می‌توان به دو نوع به شرح زیر تفکیک نمود:
۲ . ۳ . ۱ . اختیار خرید (Call Option) قرارداد خرید یک دارایی به قیمت معیین که در آن فروشنده اختیار خرید متعهد است در صورتی‌ که خریدار اختیار خرید اقدام به اعمال حق خود برای خرید دارایی کند، آن دارایی را به قیمت توافق شده به وی واگذار نماید.
۲ . ۳ . ۲ . اختیار فروش (Put Option) قرارداد فروش یک دارایی به قیمت معیین که در آن فروشنده اختیار فروش متعهد است در صورتی که خریدار اختیار فروش اقدام به اعمال حق خود برای فروش دارایی کند، آن دارایی را به قیمت توافق شده از وی خریداری نماید.
۲ . ۴ . سوآپ یا قرارداد معاوضه (Swap)
قراردادی است که طی آن مجموعه‌ای از جریان‌های نقدی با یکدیگر معاوضه می‌شود. به بیان دیگر مجموعه‌ای از جریان‌های نقدی با نرخ شناور با مجموعه‌ای از جریان‌های نقدی با نرخ ثابت معاوضه شده و افرادی که قصد دارند از نوسانات قیمت پرهیز کنند جریان‌های نقد ثابت را ترجیح داده و افرادی دیگر هم با پذیرش ریسک بیشتر جریان‌های نقد شناور را برمی‌گزینند.

فیلم آموزش نحوه حسابداری کشاورزی مطابق با الزامات IAS 41 (3)

 

 

لزوم توجه به تحول دیجیتال در صنعت بیمه

تحول دیجیتال برای شرکت های بیمه ای دنیا از یک مفهوم مبهم مربوط به آینده به یک اولویت اصلی تبدیل شده است. این تحول دیجیتال یک سفر مداوم و بلندمدت است و شرکت های بیمه باید با رویکردی مرحله ای یا تصاعدی به سراغ آن بروند. برنامه های تحول دیجیتال باید به طور گسترده در کل سازمان اعمال شده و شامل اصول اساسی ای چون مدیریت نوآوری، تاکید بر تجربه و مدل های جدید شود. این اصول می تواند ارزش های ملموس و غیر ملموسی را چون کاهش هزینه، بهبود تجربه مشتری و کارایی در صدور بیمه نامه در زنجیره تامین شرکت های بیمه ایجاد کند. تحول دیجیتال در حال تبدیل شدن به موضوع اصلی سازمان ها در سراسر جهان است و پیش بینی می شود شرکت هایی که قادر به تطبیق با تغییرات عصر دیجیتال نباشند قربانیان دارونیسم دیجیتالی خواهند شد. بدین ترتیب بسیاری از کسب‌ و کارها محو می شوند و شرکت‌ های سازگار که می توانند خود را با روندهای فناوری تطبیق دهند، باقی خواهند ماند. تعاریف زیادی از تحول دیجیتال در منابع مشاهده می شود. به زبان ساده تحول دیجیتال، سیر دگردیسی الزامی عصر حاضر و تغییری شگرف در عملکرد یک سازمان و یا یک کشور با محوریت فناوری‌های تحول‌آفرین است. اینترنت اشیا، رایانش ابری، اپلیکیشن‌های موبایل، رسانه‌های اجتماعی، واقعیت مجازی و افزوده، تحلیل‌گری داده، هوش مصنوعی و بلاکچین از مهم‌ترین انواع فناوری‌های تحول‌آفرین هستند.
بسیاری از شرکت های بیمه به خاطر نیاز به نوآوری و محدویت فناوری های فعلی، دست به برنامه های تحولی در هسته مرکزی کسب و کار خود زده اند. این سرمایه گذاری ها به معنی مهیا کردن شرایط اولیه برای حرکت در عصر دیجیتال بوده است که شرکت های بیمه را قادر ساخته از اسناد دیجیتالی و غیر کاغذی استفاده کنند، داده ها را به صورت آنلاین وارد کرده و از نرم افزارهای موبایلی استفاده کنند. این اقدامات ضروری بوده و آخرین تظرسنجی موسسه حسابرسی ارنست اند یانگ نشان می دهد بیش از هشتاد درصد مشتریان تمایل دارند که از کانال های از راه دور و دیجیتال (مانند ایمیل، موبایل و تلفن) برای تعامل با کارگزاران و نمایندگان بیمه ای استفاده کنند.
همچنین فناوری های پیشرفته تری که کارایی بالاتر و کاهش هزینه بیشتری برای فعالیت های پایه ای در سازمان به همراه دارد مستلزم سیستم های مرکزی منعطف تر و قوی تری است.
برای بسیاری از شرکت های بیمه، تحول در هسته مرکزی کسب و کار هنوز در حال انجام است. هر چند که آن ها نیاز به اقدامات بیشتری را احساس کرده اند. اتصال برنامه های تحول دیجیتال به برنامه های تحول هسته مرکزی کسب و کار به شرکت های بیمه ای کمک می کند تا از منابع خود به نحو احسن استفاده کنند. اتمام تحول هسته مرکزی و سپس آغاز برنامه تحول دیجیتال منجر به از دست رفتن بسیاری از فرصت ها و همچنین افزایش هزینه ها می شود.
صنعت بیمه یکی از صنایعی است که علی رغم بحران‌های اقتصادی جهانی به وجود آمده، به رشد خود ادامه می‌دهد و بازدهی بالایش را حفظ می‌کند. بیمه آمادگی تحول را دارد و متخصصان پیش‌بینی می‌کنند درصد تحول این صنعت در ۵ سال آینده با نرخ تحول آن در طول ۵۰ سال گذشته برابری کند. پتانسیل ایجاد تحول از یک سمت و برخی عوامل و پیشران‌ها از سمت دیگر، تقاضای دیجیتالی شدن این صنعت را افزایش می‌دهد.
و    امروزه مشتریان توقع دارند همان تجربه‌ای که در خرده‌فروشی، بانک و صنعت گردشگری برایشان ایجاد می‌شود، در بیمه هم داشته باشند. مشتریان تمایل دارند خدمات مورد نظرشان را در هر زمان، هر مکان و هر کانال ارتباطی که برایشان سهولت بیشتری دارد، دریافت نمایند.
و    روندهای فناوری سرعت تحول بیمه را بیشتر و مقرون به صرفه‌تر می‌کنند. تحول بیمه با کمک فناوری‌هایی که به صورت گسترده توسط افراد جامعه مورد استفاده قرار می‌گیرد، پذیرش آن را ساده‌تر خواهد کرد.

  • بازیگران جدیدی وارد بیمه شده‌اند که وضع موجود این صنعت را با چالش‌هایی روبه‌رو ساخته‌اند، این بازیگران با نوآوری تغییرات اساسی در زنجیره ارزش بیمه ایجاد کرده‌اند، تغییراتی که فراتر از یک بهبود است.
  • مجموع این عوامل حرکت بیمه به سمت تحول دیجیتال را به الزام تبدیل کرده است. در این میان واژه¬ی جدیدی به نام اینشورتک از سال ۲۰۱۰ در صنعت بیمه به گوش می‌رسد. اینشورتک اگرچه در نگاه اول از ترکیب کلمات بیمه و فناوری ایجاد شده است اما بررسی منابع نشان می‌دهد این کلمه شامل مفاهیمی است که بسیار فراتر از یک ترکیب ساده و تنها استفاده از فناوری در بیمه است.
  • شرکت‌های بیمه‌ای که به این طریق خود را اصلاح می‌کنند می‌توانند فرآیندهای پر خطا، کند و پرهزینه را خودکار کرده و از این طریق دقت سرعت و کارایی را بالا ببرند. این شرکت‌ها می توانند عملیات فعلی را ساده سازی کرده و از این طریق دستاوردهای سریع الوصولی بدست آورند. باید توجه کرد که برای بدست آوردن موفقیت‌های بلندمدت و چابکی بیشتر باید به‌طور پیوسته به کسب قابلیت های دیجیتال پرداخت. با این تعریف، استراتژی‌های تحول دیجیتال می‌تواند به طور گسترده در سطح سازمان اعمال شده و یک سری اصول مرتبط به هم را شامل می‌شود.
    • مدیریت نوآوری: امروزه شرکت های بیمه ای برای حفظ ارتباط خود با مشتریان و شخص سازی بیتشر محصولات برای آن ها باید طیف وسیع تری از محصولات را در سبد خود داشته باشند. در اینجا تکنیک های مدیریت سبد نوآورانه و توانایی طراحی سریعتر و نوآورانه تر محصولات ضروری است. البته نوآوری تنها مربوط به محصولات نیست. برنامه های تحول دیجیتال به نوآوری در فرآیندهای پشتیبانی (مانند فرآیندهای مدیریت خودکار درخواست خسارت) نیز نیاز دارد. با از میان برداشتن موانع تکنولوژیکی راه برای نوآوری های بیشتر فراهم می شود. برای مثال داده های یکپارچه تر از سنسورهای درون خودرو و ساختمان می تواند به ایجاد بیمه نامه های هوشمندانه تر کمک کرده و راه را برای ایجاد مدل های جدیدتری از محصولات مانند "بیمه نامه‌های متناسب با مصرف" فراهم میکند. همچنین بیمه های فردبه فرد با به وجود آمدن اجتماعات در رسانه های اجتماعی آسانتر شده است.
    • تاکید بر تجربه: هدف بسیاری از برنامههای تحول دیجیتال بهبود تجربه مشتریان بهواسطه ارتباط نزدیکتر و مستقیم تر با آنها است. بر اساس تحقیق ایوای، مشتریان بیمه در جهان ارزش فوقالعاده زیادی برای کیفیت تجربه دیجیتال قائل هستند. نظرسنجی های این موسسه نشان می دهد که 40 درصد مشتریان بر مبنای تجربه ای که کسب کرده اند، در مورد ادامه روابط خود با یک شرکت بیمهای تصمیم گیری میکنند. ارتقاء تجربه مشتری و تمایل روزافزون مشتریان به حرکت به سمت ارائه دهندگان خدمات جدیدتر، شرکتهای بیمه ای را بر آن داشته تا پاسخگویی، شفافیت و اثربخشی خود را افزایش دهند. تجربه خوب از طریق سهولت در تعاملات ایجاد میشود. برای داشتن این تجربه، سازمان باید قابلیت تشخیص مشتریان را در چند کانال مختلف داشته باشد و خدمات همگونی در این کانال ها به آنها ارائه دهد. مشتریان انتظار دارند اطلاعات و چارچوبهای نامتناقضی در تمام این کانال ها دریافت کنند. سازمان باید صرفنظر از کانال ارتباطی تشخیص دهد که مشتری در کجای سفر خود قرار دارد و این سفر را بهخوبی مدیریت کند. برای تحقق این امر، بیمهها باید قادر باشند مدیریت خوبی برای فرآیندها، آموزش، حکمرانی و کنترل ایجاد کنند
    •  مدل های جدید: با توجه به عقب افتادگی در مسیر تحول دیجیتال، بیشتر شرکت های بیمه ای به دنبال گزینه های جدیدی برای بهبود قابلیت های دیجیتال خود هستند. این گزینه ها شامل شراکت یا تصاحب فینتک ها و اینشورتک ها ،توسعه داخلی فینتک ها، ایجاد آزمایشگاه های نوآوری، و همکاری و شراکت با رهبران فناوری خارج از صنعت می شود. همچنین ایجاد یک اکوسیستم برای ارائه خدمات و محصولات در این صنعت پتانسیل بالایی برای خلق ارزش دارد. ازآنجاییکه تحول دیجیتال برای شرکتهای بیمه‌ای مختلف، متفاوت می‌باشد، تمام این استراتژی‌ها می تواند درست باشد.

آیا پذیرش مسئولیت بازرس قانونی در شرکت‌های سهامی خاص توسط مؤسسات حسابرسی و یا حسابداران رسمی شاغل انفرادی عضو جامعه (بدون پذیرش مسئولیت حسابرسی)، امکان‌پذیر می‌باشد؟

طبق مواد (۲) و (۴) آیین‌نامه اجرایی تبصره ۴ قانون استفاده از خدمات تخصصی و حرفه‌ای حسابداران ذی‌صلاح به‌عنوان حسابدار رسمی، پذیرش سمت ”حسابرس“ و ”بازرس قانونی“ در شرکت‌های سهامی خاص قابل‌تفکیک نمی‌باشد و طبق مواد مزبور اعضای جامعه باید سمت حسابرس و بازرس را توأماً بپذیرند.

در صورتی که مجمع عمومی عادی، شخص حقوقی را به‌عنوان هیأت مدیره انتخاب نماید، حق حضور و پاداش اعضای هیأت مدیره موضوع ماده (134) اصلاحیه قانون تجارت، متعلق به شخص حقوقی است یا شخص حقیقی که به نمایندگی از طرف شخص حقوقی مزبور، به‌عنوان هیأت مدیره معرفی شده است

در ماده (134) اصلاحیه قانون تجارت، پاداش و حق حضور در جلسات هیأت مدیره، صرفاً برای اعضای هیأت مدیره پیش‌بینی شده است. از سوی دیگر طبق ماده (110) قانون مزبور، شخص حقوقی که به سمت عضو هیأت مدیره انتخاب می‌شود، موظف است یک نفر را به نمایندگی خود به شرکت معرفی نماید. رابطه بین شخص حقوقی عضو هیأت مدیره و نماینده وی که به شرکت سرمایه‌پذیر معرفی می‌شود، رابطه مباشرتی است و لذا حق‌الزحمه نماینده مزبور بر اساس توافق با شخص حقوقی ذی‌ربط صورت می‌گیرد. بنابراین پاداش و حق حضور پرداختی توسط شرکت سرمایه‌پذیر، متعلق به شخص حقوقی عضو هیأت مدیره (شرکت سرمایه‌گذار) می‌باشد.


ماده 134 اصلاحیه قانون تجارت- مجمع عمومی عادی صاحبان سهام می‌تواند با توجه به ساعات حضور اعضاء غیر موظف هیأت مدیره در جلسات هیأت مزبور‌پرداخت مبلغی را به آنها به طور مقطوع بابت حق حضور آنها در جلسات تصویب کند مجمع عمومی این مبلغ را با توجه به تعداد ساعات و اوقاتی که‌هر عضو هیأت مدیره در جلسات هیأت حضور داشته است تعیین خواهد
کرد. هم چنین در صورتی که در اساسنامه پیش‌بینی شده باشد مجمع عمومی‌می‌تواند تصویب کند که نسبت معینی از سود خالص سالانه شرکت به عنوان پاداش به اعضاء هیأت مدیره تخصیص داده شود اعضاء غیر موظف هیأت‌مدیره حق ندارند به جز آنچه در این ماده پیش‌بینی شده است در قبال سمت مدیریت خود به طور مستمر یا غیر مستمر بابت حقوق یا پاداش یا‌حق‌الزحمه وجهی از شرکت دریافت کنند.


ماده 110 اصلاحیه قانون تجارت- اشخاص حقوقی را می‌توان به مدیریت شرکت انتخاب نمود. در این صورت شخص حقوقی همان مسئولیت‌های مدنی شخص حقیقی‌عضو هیأت مدیره را داشته و باید یک نفر را به نمایندگی دائمی خود جهت انجام وظایف مدیریت معرفی نماید. ‌چنین نماینده‌ای مشمول همان شرایط و تعهدات و مسئولیت‌های مدنی و جزایی عضو هیأت مدیره بوده و از جهت مدنی با شخص حقوقی که او را به‌نمایندگی تعیین کرده است، مسئولیت تضامنی خواهد داشت.  ‌شخص حقوقی عضو هیأت مدیره می‌تواند نماینده خود را عزل کند به شرط آن که در همان موقع جانشین او را کتباً به شرکت معرفی نماید وگرنه غایب‌محسوب می‌شود.

در صورت عدم تقسیم سود بین سهامداران، آیا در نظر گرفتن نسبت معینی از سود خالص سال مالی شرکت جهت پاداش هیأت مدیره مجاز می‌باشد؟

طبق ماده  (۲۴۱) اصلاحیه قانون تجارت، حدنصاب پاداش هیئت‌مدیره با توجه به نوع شرکت سهامی (عام یا خاص)، درصدی از سود تقسیم‌ شده بین صاحبان سهام است. بنابراین به هر علت سود بین صاحبان سهام تقسیم نشود، پاداش هیأت مدیره قابل پرداخت نخواهد بود.
ماده 241 اصلاحیه قانون تجارت- با رعایت شرایط مقرر در ماده 134 نسبت معینی از سود خالص سال مالی شرکت که ممکن است جهت پاداش هیأت مدیره در نظر‌گرفته شود به هیچ وجه نباید در
شرکت‌های سهامی عام از سه درصد سودی که در همان سال به صاحبان سهام پرداخت می‌شودو در شرکت‌های‌سهامی خاص از شش درصد سودی که در همان سال به صاحبان سهام پرداخت می‌شود تجاوز کند.
‌مقررات اساسنامه و هر گونه تصمیمی که مخالف با مفاد این ماده باشد باطل و بلااثر است.

چنانچه شرکتی مازاد بر میزان یک‌دهم سرمایه خویش، اندوخته قانونی در نظر گرفته و در حساب‌ها منظور نموده باشد، آیا می‌تواند بر اساس مصوبه مجمع عمومی عادی خویش، مازاد مذکور را از اندوخته برداشت نماید؟

به‌استفسار از ماده (۲۳۹) اصلاحیه قانون تجارت، درصورتی‌که اندوخته قانونی مازاد بر حدنصاب پیش‌بینی شده در مواد (۱۴۰) و (۲۳۸) وضع شده باشد، قبل از انحلال شرکت قابل‌تقسیم بین سهامداران نمی‌باشد.

آیا از نظر فقهی رمز ارزها جزو اموال دسته بندی می شوند؟

برخی از فقهاء مال را چنین تعریف کرده اند:« المال ما بذل به المال» یعنی مال آنچیزی است که در قبال آن مالی پرداخت شود ، اشکالی که بر این تعریف گرفته شده این است که گفته اند تعریف به لحاظ منطقی مشکل « دور» را دارد چون بالا خره معلوم نمی شود که خود مال چیست ، زیرا اگر سوال شود که آن چیست که در قبال مال پرداخت می شود گفته می شود مال و اگر پرسیده شود خود مال چیست، باز گفته می شود مال آنچیزی است که در مقابل مال پرداخت می شود و لذا مشکل دور را می یابد که به لحاظ منطقی باطل است .
در تعریفی که از مال آمده و البته حاوی دور است، آمده است:"المال ما یبذل بازائه المال" و مرحوم علامه طباطبایی در تعریف آن آورده است: چیزی که مورد توجه انسان قرار گیرد و انسان بخواهد مالک شود. از بین همه تعاریفی که در خصوص مال است. در تعریفی از دکتر کاتوزیان به لحاظ حقوقی آمده است به چیزی مال گفته می شود که دارای دو شرط اساسی باشد: 1- مفید باشد و نیازی را برآورده نماید (نیاز مادی یا معنوی) و 2- قابل اختصاص یافتن به شخص یا ملت معین را داشته باشد. با ملاحظه مصادیقی که قانون مدنی از مال بر شمره بر می آید که قانون مدنی به اشیا و حقوقی مال می گوید که دارای ارزش اقتصادی باشد. همچنین قانون مدنی برای اثبات این که اموالی که با چشم دیده نمی شوند نیز مال هستند، اموال را با حقوق مالی با هم آورده است. لذا در خصوص رمز ارزها نیز می توان گفت خرید آن از یک سو نفع عقلایی دارد و از سوی دیگر قابل داده و ستد است، در نتیجه می توان گفت رمز ارز نوعی از اموال به شمار می رود. از نگاهی دیگر رمز ارز وسیله پرداخت است و در واقع یک نوع خدمت است و همان کاری را انجام می دهد که نخستین بار پول بابت آن به کارگرفته شد.  
در تحلیل فقهی رمز ارزها، زیر ساخت های فقهی اصول کلی و بنیادی است که در شریعت و فقه اسلامی مطرح شده است. 4 مورد از مهم ترین موارد این اصول عبارتند از:


 1- اصل صحت و لزوم قراردادها
 2- عرفی بودن مفهوم پول
 3- عرفی بودن مفهوم مال و مالیت
4- پذیرش انواع انگیزه های عقلایی

صفحه26 از33
  • شروع
  • قبلی
  • 21
  • 22
  • 23
  • 24
  • 25
  • 26
  • 27
  • 28
  • 29
  • 30
  • بعدی
  • پایان
  1. شما اینجا هستید:  
  2. انجمن حسابداران خبره ایران»
  3. آموزش حرفه ای

درباره انجمن

  • تاریخ انجمن
  • اهداف انجمن
  • چشم انداز و ماموریت
  • اساسنامه
  • رهبری و کارکنان
  • بخش های راهبردی
  • کارگروه ها
  • گزارش های سالانه
  • سازمان آگهی ها
  • کارگروه کمیته انضباطی

عضویت در انجمن

  • شرایط عضویت عادی
  • شرایط عضویت خبره
  • درخواست عضویت عادی
  • درخواست عضویت خبره
  • فهرست اعضاء
  • فهرست موسسات حسابرسی

رویدادها

  • مجامع عمومی اعضاء
  • سمینارها
  • روز حسابدار

منابع و آموزش

  • مجله حسابدار
  • مرکز آموزش حسابداران خبره (PACT)
  • دوره های آموزشی مشترک
  • دانشنامه
  • معرفی کتاب

سایر لینک ها

  • نقشه سایت
  • فیلم های انجمن
  • مطالب خواندنی
  • تبریک و تسلیت
  • کافه کتاب
 
 

همه حقوق مادی و معنوی این وبگاه برای انجمن حسابداران خبره ایران محفوظ است